W oparciu o zapisy art. 5 ust. 6 tej ustawy Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza (KSChR) oraz podlegające jej Okręgowe Stacje Chemiczno-Rolnicze (OSChR) na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi prowadzą szeroki monitoring gleb (pobór prób glebowych, analizę laboratoryjną), który wykorzystywany jest do monitorowania i ewaluacji Wspólnej Polityki Rolnej w celu oceny oddziaływania, efektywności, skuteczności i znaczenia interwencji z zakresu polityki rozwoju obszarów wiejskich. Nadzór naukowy nad tymi pracami prowadzi IUNG-PIB. więcej szczegółów http://www.zir.pl/aktualnosci/982/pobieranie-probek-glebowych-z-pol/
Nawożenie jest jednym z najważniejszych czynników plonotwórczych, a jednocześnie jest zabiegiem wysoce kosztochłonnym.

Dlatego też nawozy muszą być stosowane umiejętnie. Aplikacja  nawozów w potrzebnej ilości,  we właściwym czasie i w odpowiedni sposób  zapewnia ich dobre wykorzystanie przez rośliny, co decyduje o wysokiej efektywności  i opłacalności nawożenia.

Wysoki stopień wykorzystania składników przez rośliny ogranicza ich straty z rolnictwa. Dla producenta rolnego ma to konkretny wymiar finansowy (strata 1 kg składnika kosztuje rolnika obecnie ponad 4 zł). Można łatwo obliczyć, że przy dawce azotu równej 70 kg N/ha i wykorzystaniu na poziomie 50%   (przeciętne wartości w rolnictwie polskim) z 1 ha użytków rolnych tracimy 35 kg N/ha czyli ok. 140 zł z 1 ha.

Rozpraszanie składników nawozowych poza agrosystemy pól uprawnych to nie tylko straty finansowe ponoszone przez rolników, ale także zagrożenie dla środowiska przyrodniczego, a w szczególności  środowiska wodnego. Całkowite wyeliminowanie strat składników nie jest możliwe,  ale ich znaczące ograniczenie  – tak.

Temu służą dobre praktyki w nawożeniu. Stosowanie zasad dobrej praktyki gwarantuje   oszczędne  i przyjazne dla środowiska zarządzanie nawożeniem.
http://iung.pl/dpr/


Agro-Market24
AgroMarket24